Bij het zien van de titel van dit album van tenorsaxofonist Carlos Vega valt de jazzkenner natuurlijk onmiddellijk iets op, kijk naar Art en naar Messenger en dan denk je aan Art Blakey & his Jazz Messengers, niet toevallig want de muziek op dit album ligt in het verlengstuk van de hardbop van die beroemde groep. Saxofonist en componist Carlos Vegais geboren en opgegroeid in Miami, Florida, hij studeerde jazz terwijl hij ‘s avonds speelde met latin en salsa bands, dat heeft mede bijgedragen aan zijn improvisatie vermogen en zijn dynamische speelstijl. Tijdens zijn carrière heeft hij extensief getoerd door de V.S., Europa, Zuid Amerika en Afrika. Hij trad op met talloze beroemdheden zoals Gloria Estefan, de Miami Sound Machine, Arturo Sandoval, Tito Puente e.v.a. Hij is inmiddels Associate Professor of Saxophone en directeur van het Latin Jazz Ensemble van de universiteit van Florida.

“Art of the Messenger“ is zijn derde album, allen voor het Origin label, zoals al eerder opgemerkt is de groep van Vega min of meer gemodelleerd naar de fameuze Jazz Messengers van Art Blakey. Met ruim baan voor trompet en tenorsaxofoon geruggesteund door een ferme ritmesectie met een power house drummer, Carlos Vega speelt tenorsax, Victor Garcia trompet en flugelhorn, Stu Mindeman piano, Josh Ramos contrabas en Xavier Breaker drums, de laatste vier zijn onderdeel van de Chicago jazz scene. Openings- en titelnummer “Art of the messenger” vat de muziek van de groep heel goed samen: een sjabloon van de Messengers, overgoten met Vega’s Puertoricaanse roots en vermengd met de ritmiek van de 21ste eeuw, ziedaar de essentie van dit album samengevat in één nummer. Daar dient dan wel aan toegevoegd worden dat hier wel sprake is van top muzikanten die excelleren op hun instrument.

In “Bird’s word” is het van hetzelfde laken een pak, na een latin solo (montuno geheten) op de piano volgt Vega met een karrevracht aan bebop melodieën waarin hij zinspelingen maakt op Moose the Mooche en Cool Blues van Charlie “Bird” Parker, vandaar de titel van het nummer. Geweldige muziek, het doet inderdaad denken aan de muziek van weleer maar je hoort toch echt wel dat het jazz van nu is. Dat wordt zeker bewezen door nog zo’n topnummer op dit album “Something to say” is met zijn brede intervallen en de sterke lyriek een nummer dat Tony Williams geschreven had kunnen hebben in de jaren ’90, Garcia steelt de show met een geweldige solo. “Who cooks for you” doet echt denken aan de Jazz Messengers met zijn glorieuze beat die ook het handelsmerk was van Blakey en zijn collega’s b.v. in een van hun vroegste hits Blues March, echt muziek waarbij je niet stil kunt blijven zitten. Kortom een echte aanrader dit schijfje !

Jan van Leersum